Total 24 Hours of Spa winnaars geven ons kijkje achter de schermen van de zwaarste GT-race ter wereld.

Total 24 Hours of Spa winners take us behind the scenes of the world’s toughest GT race

De Circuit Paul Ricard 1000 km van vorig weekend vormden een belangrijke mijlpaal in het aftellen naar de editie 2019 van de Total 24 Hours of Spa. 

Het is ondertussen traditie geworden dat de Franse race het laatste Blancpain GT Series Endurance Cup evenement vormt in de aanloop naar het hoogtepunt van het seizoen. Er zijn nu minder dan vier weken te gaan tot de officiële testdagen op het Belgische circuit (2-3 juli) en net 50 dagen voor het grootste GT3-evenement op één van de meest mythische autosportplekken ter wereld van start gaat. 

De Total 24 Hours of Spa werd in 1923 voor het eerst georganiseerd en beleefde de afgelopen twee decennia een ware explosie, uitgroeiend tot een race die elke rijder op zijn palmares wil hebben. De race, die dit jaar van 25 tot 28 juli wordt georganiseerd, geniet nu een reputatie van immense startgrids, ultra-close racing en een unieke sfeer naast het circuit.

Het aantal wagens dat tegelijk op het asfaltlint actief is vormt één van de grootste uitdagingen voor de rijders. Dit jaar worden er meer dan 70 bolides verwacht. Hoewel er in vier verschillende categorieën wordt gereden beantwoordt elke wagen aan dezelfde GT3-regels, wat betekent dat inhalen hard werken en veel volharding vereist.

Winnen in de Total 24 Hour of Spa is nu allicht zwaarder dan ooit. Om het unieke karakter van de wedstrijd te doorgronden hebben we een aantal rijders die de race hebben gewonnen om hun mening gevraagd.

Sfeer en energie

Eén van de meest populaire tradities van het evenement is de parade die de wagens op woensdag naar het centrum van Spa brengt. Die wordt in de straten van het kuuroord gevolgd door een grote handtekeningensessie.

Bij de huidige rijders zijn er weinig die de 24 Uur zo goed kennen als Maxime Martin. De zoon van viervoudig winnaar Jean-Michel Martin werd van kindsbeen af ondergedompeld in de race, en wist hem in 2016 ook zelf op zijn naam te schrijven. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat Martin tijdens de parade bij de meest populaire rijders hoort, en hij kijkt er ieder jaar erg naar uit.

“Ik krijg weinig gelegenheid om in België te racen, dus de Total 24 Hours of Spa zijn altijd iets speciaals”, stelt hij.

“Er zijn zoveel mensen op de parade aanwezig – ieder jaar meer en meer – en het maakt een groot deel van de show uit. Als Belgische rijder wil iedereen je zien en je handtekening krijgen. Druk, inderdaad, maar ook heel plezant.”

Christopher Haase won Spa in 2017, als één van de rijders van de Sainteloc Racing #25 Audi. De Duitser herinnert zich dat hij en het team nog voor het evenement duidelijk hun sporen op de Audi R8 LMS hadden achtergelaten.

“Toen we in het centrum van Spa waren voor de handtekeningensessie besloten we allemaal om de achtervleugel van de wagen te tekenen, net omdat we het evenement zo graag hebben”, herinnert Haase zich. “Toen we terugkeerden naar het circuit hebben alle mecaniciens en andere teamleden ook hun handtekening op de wagen gezet.”

En enkele dagen later won de auto met al die handtekeningen de Total 24 Hours of Spa. Zoals Haase het stelt: “Ik denk niet dat het al ooit gebeurd is dat iedereen vooraf al de wagen heeft getekend, en dat die auto dan ook de race wint!”

De zwaarste ter wereld

De Total 24 Hours of Spa is een uitzonderlijk lastig evenement, iets wat Markus Winkelhock terdege beseft. De uiterst ervaren Duitser wist de race twee keer op zijn naam te schrijven (2014 en 2017) en als één van de belangrijke Audi-fabrieksrijders kan hij ongeveer ieder jaar om de zege strijden.

“Fysiek is het heel zwaar”, weet Winkelhock. “Er zijn maar drie rijders per team, en normaal gezien is het altijd heet in de auto, wat ons nogal op de proef stelt.”

“Voor mij is het de belangrijkste wedstrijd in de GT-racerij. Alles ligt zo dicht bij elkaar en deze race winnen vergelijk ik graag met het winnen van een kampioenschap.” 

“Spa is de zwaarste 24 uurs-race ter wereld, daar ben ik van overtuigd”, vult Haase aan. “Iedere ronde moet je wagens inhalen die met een andere strategie rijden, of aan het vechten zijn met wagens die dezelfde strategie als zij hebben. Er is nooit één ronde waar je het wat rustiger aan kan doen. Je mag gewoon geen fouten maken.” 

Jules Gounon, die in 2017 samen met Haase en Winkelhock wist te winnen, is het daar helemaal mee eens.

“Je hebt de juiste auto, de juiste teammaats en het juiste team nodig – alles moet kloppen”, aldus de Fransman, die ondertussen voor Bentley Team M-Sport uitkomt.

“Als je de race gewoon van op de zijlijn bekijkt denk je al dat het zwaar is, maar wat je meekrijgt als je er zelf helemaal inzit – de strategie, de banden, de motoren – dat is ongelooflijk. Elke stint is als een sprintrace. Iedere fan waar ik mee gesproken heb is gek op Spa, net daarom.”  

Lokale expert Martin heeft een gelijkaardige opinie als het gaat om de competitieve aard van de etmaalrace.

“Je hebt 70 gelijkwaardige auto's en er staan heel wat constructeurs en fabrieksrijders aan de start, dus het is heel intens. Je moet 24 uur lang meer dan 100 procent geven, maar dat is net de reden waarom we zo gek zijn op deze race.”

Jagen op succes

Eén van de meest beroemde zeges van de laatste jaren is die van 2003, toen Stephane Ortelli een Freisinger Motorsport Porsche deelde met Romain Dumas en Marc Lieb. Ster-ingenieur Norbert Singer maakte toen deel uit van het team. Ondanks de sterke line-up kwam het team aan de start met een machine uit de lagere N-GT klasse. Een algemene zege leek zo goed als onmogelijk.

Maar na een uur kwam de Porsche aan de leiding te liggen, door langer dan de concurrentie op slicks door te gaan. Zo kon het team bij de komst van de echte regen overgaan tot een snelle wissel naar regenbanden. Maar het doorslaggevende moment kwam er tijdens een lange safety car interventie.

“Norbert Singer kwam op de radio en zei: 'Steph, ik wil je niet in de pits zien”, herinnert de Monegask zich. “Doe wat je wil, maar je blijft buiten.”

Op de één of andere manier slaagde Ortelli er in om gedurende bijna drie uur op de piste te blijven. 

“Ik reed tamelijk snel richting Combes, en zette dan de motor af om me helemaal tot aan de dubbele linkse te laten bollen”, legt hij uit, en voegt er aan toe dat hij ook de lichten uitschakelde en de koppeling gebruikte om te herstarten, om zo de auto te sparen. “Ik reed een paar kilometer zonder de motor te gebruiken, en de rest van de ronde zat ik in zesde versnelling.”

De Porsche bleef aan de leiding en liet gedurende de hele race geen steek vallen. De auto 'uit de tweede klasse' haalde het uiteindelijk met acht ronden voorsprong, een roemrijke zege.

Toen hij in 2014 voor het eerst de Total 24 Hours of Spa won, beleefde Winkelhock een heel ander avontuur. 

"Laurens [Vanthoor] werd ziek tijdens de race, wat betekende dat René [Rast] en ik de laatste acht uur onder ons twee moesten verdelen. Zo werd het fysiek erg zwaar voor ons, zeker voor René, die de laatste stint reed en met de BMW om de zege moest strijden.”

“Ik herinner me dat hij er achteraf helemaal door zat, hij geraakte nog amper op het podium.”

Als er één factor was die Rast voorbij zijn normale limieten bleef pushen, dan zou dat wel eens kunnen liggen aan de energieboost die Spa bij een team dat op de zege aan het jagen is kan veroorzaakt. Haase omschrijft een vergelijkbaar gevoel, toen men in 2017 bij Saintéloc begon te beseffen dat de winst binnen handbereik lag.

“Dat gebeurde 's ochtends, bij zonsopgang. We hadden een hele moeilijke nacht gehad en een ronde verloren, maar het team haalde alles uit de kast om ons opnieuw voorin te krijgen”, herinnert de Duitser zich.

“We beseften dat indien we onze strategie konden aanhouden, we op zijn minst op het podium zouden staan. Vanaf dat moment waren we de snelste auto op de baan.”

“Het was een heel bijzonder gevoel. Eens je dat moment meemaakt, en je beseft dat je kan winnen geeft dat het team, de rijders en het merk de energie om er helemaal voor te gaan.”

Dat winnend gevoel

Een algemene zege in de Total 24 Hours of Spa vereist bij elk lid van het winnende team een bovenmenselijke inspanning. Dat zorgt er ook voor dat de emoties bij het behalen van de zege nogal overweldigend kunnen zijn.

“Het meest was ik verbaasd toen ik [teambazen] Norbert Singer en Manfred Freisinger aan het eind van de race zag wenen”, herinnert Ortelli zich. “Norbert had 16 keer Le Mans gewonnen, maar nooit in Spa, en niemand had ook verwacht dat we het zouden halen. Dit was mijn favoriete zege, de beste overwinning uit heel mijn carrière.”

Bij Gounon kwam het besef dat hij de editie van 2017 had gewonnen op het moment dat hij op het podium klom.

“Ik denk dat dat de grootste emoties waren, want het was een Frans team [Sainteloc Racing] dat de winnende Audi liet rijden, en dus werd La Marseillaisegespeeld. Bij de herinnering dat het hele team het volkslied aan het zingen was, komt mijn haar nu nog recht. Voordien had ik enkel voor Duitse teams races gewonnen, dus het horen van het Franse volkslied was fantastisch.”

Maxime Martin twijfelt geen seconde om zijn zege te plaatsen. 

“Winnen in de Total 24 Hours of Spa was de beste race uit mijn carrière”, stelt de winnaar van 2016. “Ik was er al een paar keer dicht bij geweest, dus toen ik het eindelijk haalde was het heel belangrijk en het leverde me ook onvergetelijke herinneringen op.”

Martin beseft echter terdege dat hij nog wel wat werk heeft indien hij in de buurt van de prestaties van zijn beroemde vader wil komen. 

“Ik heb nog een paar overwinningen nodig om naast de vier zeges van mijn pa te komen! Maar alleen al dat verhaal is zo bijzonder en daarom is dit voor mij de beste race ter wereld.”

Volgende maand maakt Martin deel uit van het legioen rijders die hopen dit jaar te kunnen winnen. Na 24 uur voluit te strijden zullen er echter slechts drie zijn die zich de algemene winnaars van de Total 24 Hours of Spa mogen noemen. Die exclusieve titel is waarom een zege in de Belgische Ardennen zo waardevol is, en waarom de winnaars zo worden vereerd.

____